شربت اینورت به عنوان یک شیرین‌کننده طبیعی و پرکاربرد در صنایع غذایی، دارویی و آرایشی، از هیدرولیز ساکاروز به گلوکز و فروکتوز تولید می‌شود. بازار جهانی شربت اینورت به دلیل افزایش تقاضا برای شیرین‌کننده‌های طبیعی و کم‌کالری در حال رشد است و پیش‌بینی می‌شود این بازار تا سال ۲۰۳۰ به میزان قابل توجهی گسترش یابد.

دو روش اصلی برای تولید این شربت وجود دارد: روش اسیدی و روش آنزیمی. که روش آنزیمی به دلیل مزایای زیست‌محیطی و کیفیت بالاتر محصول، سهم بیشتری در این رشد دارد.

سهم روش آنزیمی

در دهه‌های اخیر، استفاده از روش آنزیمی به دلیل پیشرفت‌های فناوری در تولید آنزیم‌ها (مانند اینورتاز) و کاهش هزینه‌های مرتبط، افزایش یافته است و برآوردها نشان می‌دهد که بیش از ۶۰٪ از تولید شربت اینورت در کشورهای پیشرفته (مانند اروپا و آمریکای شمالی) به روش آنزیمی انجام می‌شود زیرا در کشورهایی مانند ژاپن و کشورهای اروپایی، تقاضا برای شربت اینورت با کیفیت بالا (تولید شده به روش آنزیمی) بسیار افزایش یافته است.

شربت اینورت تولید شده به روش آنزیمی به‌طور گسترده در صنایع شیرینی‌پزی، نوشیدنی‌ها، بستنی و محصولات لبنی استفاده می‌شود.

تولید شربت اینورت به روش اسیدی:
در این روش، ساکاروز در حضور اسید (مانند اسید سولفوریک یا هیدروکلریک) و تحت شرایط دمایی و فشار خاص هیدرولیز می‌شود.
این روش دارایی مزایایی چون سرعت بالای واکنش و هزینه پایین مواد اولیه است

اما معایبی نیز دارد از جمله:

• تولید محصولات جانبی ناخواسته مانند هیدروکسی متیل فورفورال (HMF)
• نیاز به خنثی‌سازی اسید پس از واکنش
• تأثیر منفی بر محیط زیست به دلیل استفاده از مواد شیمیایی قوی

تولید شربت اینورت روش آنزیمی:
در این روش، از آنزیم‌هایی مانند اینورتاز برای هیدرولیز ساکاروز استفاده می‌شود. این روش در دمای پایین‌تر و شرایط ملایم‌تری انجام می‌گیرد.

مزایا:

• کیفیت بالاتر محصول نهایی (کمتر بودن محصولات جانبی)
• سازگاری بیشتر با محیط زیست
• امکان کنترل دقیق‌تر فرآیند

معایب:

• هزینه بالاتر آنزیم‌ها
• سرعت واکنش کمتر نسبت به روش اسیدی

مقایسه روش آنزیمی و اسیدی:

• کیفیت محصول: روش آنزیمی به دلیل عدم تولید HMF و سایر محصولات جانبی، کیفیت بهتری دارد.
• هزینه‌ها: روش اسیدی از نظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه‌تر است، اما هزینه‌های پنهان مانند تصفیه پساب و خنثی‌سازی اسید را نیز باید در نظر گرفت.
• محیط زیست: روش آنزیمی به دلیل عدم استفاده از مواد شیمیایی قوی، گزینه بهتری برای محیط زیست است.
• سرعت تولید: روش اسیدی سریع‌تر است، اما روش آنزیمی دقت و کنترل بیشتری را فراهم می‌کند.

بنابراین می‌توان گفت انتخاب بین روش اسیدی و آنزیمی به نیازهای تولیدکننده بستگی دارد. اگر سرعت و هزینه‌های پایین اولویت باشند، روش اسیدی گزینه مناسبی است. اما اگر کیفیت محصول و سازگاری با محیط زیست اهمیت بیشتری داشته باشند، روش آنزیمی برتری دارد. با پیشرفت فناوری‌های آنزیمی و کاهش هزینه‌ها، روش آنزیمی به تدریج جایگاه بهتری در صنعت پیدا کرده است.